Van boomgaard naar NATUURLIJK! voedselbosje

In de nazomer las ik voor het eerst over een voedselbos. Interessant….. misschien iets voor ons? We hebben een stukje boomgaard, waar het gras en de heg half dood zijn, de bomen geven steeds minder fruit. Tijd voor een voedselbosje? Het zou een mooie aanvulling zijn voor NATUURLIJK! eten en bewegen. Het enthousiasme wordt steeds groter! Een duurzaam, onderhoudsarm en vruchtbaar voedselbos(je) met grote diversiteit aan vaste planten (en dieren). Klinkt best goed, toch?

Bomen en planten

Er komen vruchtenbomen, bessenstruiken, klimmers, (on)kruiden, bodembedekkers, wortelplanten, die elkaar gaan versterken. Elke vaste plant heeft meerder functies in het systeem. De boom geeft vruchten en schaduw, sommige planten kunnen stikstof uit de lucht binden en zijn prachtig om te zien, andere halen mineralen en water diep uit de grond, en/of bedekken de bodem tegen uitdroging. 

Dieren

Naast  vaste planten is er ook ruimte voor schimmels, bacteriën, wormen, die het bodemleven gezond gaan maken en houden. Maar ook insecten, vlinders, vogels, egels en andere dieren zijn welkom in het bosje. Ook zij hebben allemaal meerdere functies in het bosje. Bestuiven, bemesten, grond los woelen, engerlingen (onze grootste plaag in de tuin) eten, eieren leggen, maar ze mogen ook oogsten (in onze moestuin mogen ze dat niet!)

Kringloop

Geen kunstmest, niet spitten, geen onkruid wieden, maar mulchen ……het is wel even een andere kijk op tuinieren, dan we gewend zijn. Een composthoop maken, want dat is weer de voeding voor het voedselbos. Niet de planten water geven en bemesten, maar zorgen voor een goede bodem is het motto. Planten blijven dan vanzelf goed groeien, bloeien en vruchten geven. Het lijkt een gesloten kringloop, al gaat een "composttoilet" ons net een stapje te ver.

Wat te doen?

Onderhoudsarm en een grotere opbrengst per vierkante meter, dan een moestuin of een boerenakker. Dat klinkt toch bijna te mooi om waar te zijn?! Maar ja, voor het zover is, moet er nog wel het een en ander gebeuren. Ik besluit een cursus "permacultuur" te volgen en geeft mezelf een jaar de tijd om te observeren (wind, water, bodem, zon) in elk seizoen. Ondertussen het bodemleven verbeteren, ontwerpen, een beplantingsplan maken, zodat we over een jaar kunnen aanplanten. 

Delen

Naast duurzame voedselproductie, is “delen” onderdeel van de permacultuur. Door deze blog zal ik mijn kennis en ervaring met jullie delen. Hopelijk plukken velen daar over een tijd de vruchten van!