Composthoop voor NATUURLIJK! voedselbosje

Voor we voedsel uit het voedselbosje kunnen oogsten, moeten we eerst de planten goed verzorgen.  Moeder natuur zorgt voor het regenwater en de koolstofdioxide, wij zorgen dat er voldoende voedingsstoffen in de bodem komen en blijven. Het bodemleven doet zijn werk, maar er is extra voeding nodig om de bodem niet uit te putten. Oplossing: de composthoop.



Ratten
Vroeger (20 jaar geleden) hadden we ook een composthoop. Wat we nu in de groene container gooien, ging toen naar de composthoop. Een grote berg achter de schuren, waar voorin de "nieuwe compost" en achterin de "oude compost" lag. Heel veel pieren achterin kan ik me nog herinneren, maar verder konden we al het groene afval kwijt. Ideaal, zeker als er veel tuinafval is. Er was eigenlijk maar 1 nadeel: ratten! We willen wel een composthoop, maar die komt er alleen als er geen ratten op af komen.

Groen afval scheiden
Kennelijk lagen er spullen op de composthoop waar de ratten wel pap van lustten, maar wat??? Ook hier duik ik weer achter de computer en ik lees dat gekookt eten niet op de composthoop mag. Dit trekt namelijk ratten en ongedierte aan en het composteert moeilijk. Ook vetten, brood (kan gaan schimmelen) en schillen van tropische vruchten (zit vaak veel gif op de schil) mogen niet op de composthoop. We moeten dus zelfs het groene afval gaan scheiden. Het gekookte en gebakken eten is voor de (nog te kopen) kippen. Het tuinafval, koffieprut, appelschillen en dergelijke mogen op de composthoop. Ik denk dat de groene container niet veel gebruikt gaat worden.

3 soorten
Als ik verder lees kom ik er achter dat de ideale composthoop uit 3 verschillende soorten afval bestaat.
  1. Bruin afval (takken, dode bladeren, schors, stro)
  2. Groen afval (gras, tuinafval, boerenkoolstronken, appelschillen)
  3. Mest (van mensen of dieren, maar geen kunstmest!). 
De "menselijke resten" laten we maar achterwege en we gaan gewoon voor dierenmest.
Het bruine afval is koolstofrijk, het groene afval bevat veel stikstof. Mest bevat veel stikstof, fosfaten, kalium en andere mineralen. Zonder mest kan het organische materiaal ook prima composteren, maar de compost is dan minder voedzaam voor de planten.

Vochtig en luchtig
Maar de composthoop heeft nog meer eisen: niet te nat en niet te droog. Als de hoop te nat is, gaat het rotten en stinken. Het regenwater moet dus goed weg kunnen en een beetje beschutting onder een boom is welkom. Diezelfde boom zorgt bij droge perioden juist voor schaduw, zodat de composthoop niet te hard uitdroogt. Een droge hoop kan niet composteren, want pieren kunnen daar niet leven. Verder moet er voldoende zuurstof in de hoop zijn. Door grovere stukken te gebruiken ontstaan luchtgaten en ook af en toe omscheppen zorgt voor luchtigheid.

Mooi plekje
Nog voor het ontwerp gemaakt is, heeft de composthoop al een plekje in het NATUURLIJK! voedselbosje veroverd. Een toegankelijke plek (we moeten er toch dagelijks naar toe lopen) en een beetje uit het zicht (het is zeker geen plaatje, zo'n composthoop). Het eerste groene afval ligt er al, nu de rest nog!







Reacties

Populaire posts