Vooronderzoek NATUURLIJK! voedselbosje
We gaan niet zomaar allerlei struiken en planten poten, nee, er moet eerst gedegen onderzoek worden gedaan. We moeten rekening houden met alle omstandigheden in alle seizoenen en ook eventuele klimaatveranderingen kunnen opvangen. Dat betekent goed kijken, voelen, ervaren, opzoeken, meten, opschrijven en tekenen.
Oefenen
Een van de eerste opdrachten is oefenen met observeren. Ik begin in de winter in lampenbroek (het natuurgebied waar we vaak met Bella wandelen). Ik voel de wind en zie wat die doet met het dode riet en de vorm van de bomen, er zitten zelfs nog een paar insecten. In de verte staat een reiger, maar ik hoor niets anders dan de wind. Hoe anders dan in de lente, als het zonnetje schijnt en verschillende vogels fluiten. Het fluitenkruid spuit uit de grond en langs de wal van de beek bloeien de eerste gele bloemetjes. Heel mindful eigenlijk, dat observeren......
Wind
Wat doet de wind met het NATUURLIJK! voedselbosje? Van 3 kanten heeft de wind vrij spel. Meestal hebben we wind uit het zuidwesten, dan is het bosje mooi beschut door het huis en de tuin. Als er noordwester storm op komst is, kan de wind ongestoord over een paar honderd meter aan komen waaien. Als het flink gaat vriezen, dan komt de wind uit het noordoosten. Dat betekent dat er op 2 kanten van het bosje, flinke windvangers moeten komen te staan, zodat de rest een beetje in de luwte komt. De zuidkant blijft dan mooi vrij voor alle zonaanbidders onder de planten.
Grond
Belangrijk is ook de hoogte van het grondwater, want sommige planten houden niet van natte voeten, andere juist weer wel. Gelukkig heeft het waterschap het grondwaterpeil van de afgelopen jaren goed in kaart gebracht. Ik hoef niet in de grond te porren tot ik water zie, maar kruip gewoon achter de computer. Ik vertrouwde de waterstanden het afgelopen jaar toch al niet na zo'n droge zomer en dan zou ik wel heel diep moeten boren voor een beetje vocht. De pH meten is NATUURLIJK! een eitje als inmiddels "ervaren" docent scheikunde. Zo zie je maar weer dat scheikunde ook in het voedselbosje toepasbaar is.
Zon en neerslag
Dan de zon en de regen..... ook hier gebruik ik de computer en bestudeer de kaarten over zonuren en neerslag. Wel goed om te weten, dat in de zomer vaak stevige (onweers) buien voorkomen, terwijl de neerslag in december vaak druilerig is. Maar niet alles is op de computer te vinden. Ik ga dit voorjaar en in de zomer wel ter plekke bekijken, hoe de schaduw van de bomen verloopt in de loop dan de dag, maar ook het verschil tussen nu en 3 maanden (de zon komt steeds hoger). Ik heb niet voor niets leren observeren!
Elkaar helpen
Het wordt een uitdaging om bij heel veel neerslag geen natte voeten te krijgen en bij droogte juist voldoende vocht vast te houden. En dat is nou precies waar de verschillende bomen en planten uit het voedselbosje elkaar helpen. De bodembedekkers zorgen ervoor dat de grond niet uitdroogd en de planten die dieper wortelen zorgen bij droogte dat er toch water omhoog wordt getoverd. Mooi toch?!
Oefenen
Een van de eerste opdrachten is oefenen met observeren. Ik begin in de winter in lampenbroek (het natuurgebied waar we vaak met Bella wandelen). Ik voel de wind en zie wat die doet met het dode riet en de vorm van de bomen, er zitten zelfs nog een paar insecten. In de verte staat een reiger, maar ik hoor niets anders dan de wind. Hoe anders dan in de lente, als het zonnetje schijnt en verschillende vogels fluiten. Het fluitenkruid spuit uit de grond en langs de wal van de beek bloeien de eerste gele bloemetjes. Heel mindful eigenlijk, dat observeren......
Wind
Wat doet de wind met het NATUURLIJK! voedselbosje? Van 3 kanten heeft de wind vrij spel. Meestal hebben we wind uit het zuidwesten, dan is het bosje mooi beschut door het huis en de tuin. Als er noordwester storm op komst is, kan de wind ongestoord over een paar honderd meter aan komen waaien. Als het flink gaat vriezen, dan komt de wind uit het noordoosten. Dat betekent dat er op 2 kanten van het bosje, flinke windvangers moeten komen te staan, zodat de rest een beetje in de luwte komt. De zuidkant blijft dan mooi vrij voor alle zonaanbidders onder de planten.
Grond
Belangrijk is ook de hoogte van het grondwater, want sommige planten houden niet van natte voeten, andere juist weer wel. Gelukkig heeft het waterschap het grondwaterpeil van de afgelopen jaren goed in kaart gebracht. Ik hoef niet in de grond te porren tot ik water zie, maar kruip gewoon achter de computer. Ik vertrouwde de waterstanden het afgelopen jaar toch al niet na zo'n droge zomer en dan zou ik wel heel diep moeten boren voor een beetje vocht. De pH meten is NATUURLIJK! een eitje als inmiddels "ervaren" docent scheikunde. Zo zie je maar weer dat scheikunde ook in het voedselbosje toepasbaar is.
Zon en neerslag
Dan de zon en de regen..... ook hier gebruik ik de computer en bestudeer de kaarten over zonuren en neerslag. Wel goed om te weten, dat in de zomer vaak stevige (onweers) buien voorkomen, terwijl de neerslag in december vaak druilerig is. Maar niet alles is op de computer te vinden. Ik ga dit voorjaar en in de zomer wel ter plekke bekijken, hoe de schaduw van de bomen verloopt in de loop dan de dag, maar ook het verschil tussen nu en 3 maanden (de zon komt steeds hoger). Ik heb niet voor niets leren observeren!
Elkaar helpen
Het wordt een uitdaging om bij heel veel neerslag geen natte voeten te krijgen en bij droogte juist voldoende vocht vast te houden. En dat is nou precies waar de verschillende bomen en planten uit het voedselbosje elkaar helpen. De bodembedekkers zorgen ervoor dat de grond niet uitdroogd en de planten die dieper wortelen zorgen bij droogte dat er toch water omhoog wordt getoverd. Mooi toch?!
Reacties
Een reactie posten