NATUURLIJK! voedselbosje kleurt groen
Er komt leven in het NATUURLIJK! voedselbosje! De blaadjes kleuren groen aan de fruitbomen en ook in de bodem is van alles te zien. Hier en daar komt toch een polletje gras, of een ander (on)kruid tevoorschijn. Om de bodem er toch wat "levendiger" uit te laten zien, zijn na de ijsheiligen de pompoenen geplant. Die moeten de bodem in de zomer groen maken en dan hopelijk op naar een mooie oogst!
Karton
Het was de bedoeling om alles zo goed te bedekken met karton, dat al het gras en onkruid zou worden verstikt. De overlap tussen 2 stukken karton moet ongeveer 30 cm zijn, anders "kruipt het onkruid toch waar het niet gaan kan". Natuurlijk is het karton leggen niet overal even goed gebeurd. Een handvat of scheurtje in het karton is al genoeg voor de plantjes om het licht op te zoeken. Wat een overlevings- en voortplantingsdrang hebben die planten toch! Net als het bodemleven trouwens. Voor het overgrote deel werkt het "sheetmulchen" tot nu toe fantastisch!
De bodem
Het uitplanten van de pompoenplanten is gelijk een mooie kans om de bodem (lees het bodemleven) eens goed te bekijken. Het karton is nog steeds karton, zeker nog geen onderdeel van de bodem. Daar onder ben ik heel wat regenwormen tegengekomen, maar nog meer beestjes, waar ik het bestaan niet van kende. Kleine kevertjes, torretjes, wormpjes in heel veel kleuren, soorten en maten. Het is een wereld op zich......en wat een verschil. Op de ene plek lijkt de bodem toch vooral uit dood zand te bestaan, maar op de meeste plekken begint het te lijken op een soort grove potgrond.
Potgrond
Nu ik het toch over potgrond heb, ook dat is absoluut niet duurzaam! Stukken natuur, met een luchtige vruchtbare bodem worden hiervoor afgegraven en verdwijnt dus van de aardbodem. Wij stoppen dat vervolgens weer in potten en gooien het einde van de zomer weer weg in de groene container (als er al aan afvalscheiding wordt gedaan). Alternatieven zijn nog lastig, maar je kunt de oude potgrond hergebruiken voor de structuur en het mengen met compost, waar dan weer voedingsstoffen in zitten. Het mooiste is toch om alle planten gewoon in de volle grond te zetten, daar voelt iedere plant zich het beste thuis.
Pompoenen
Ongeduldig als ik ben als het voorjaar begint, stop ik de pompoenpitten half april in bekertjes potgrond (ik wist toen nog niet beter.....). Achter glas in de zon, zitten er binnen een paar dagen grote bladeren aan. Na een week krijgen ze een groter potje en hoop ik op dezelfde temperaturen als vorig jaar. Helaas is het koud en tijdens de ijsheiligen moeten de potjes in de nacht echt ondergedekt. Ze zijn eigenlijk toe aan een nog groter potje, maar daar komt het niet meer van. Uiteindelijk zien de plantjes die ik 3 weken later heb opgekweekt er veel mooier uit. Daar kan ik weer van leren voor volgend jaar. Geduld is een schone zaak!
(On)kruiden
Het onkruid......uhhhhh, ik bedoel nuttige planten met overlevingsdrang, pluk ik en laat het op de grond liggen. Mulchen heet dat. Ik kan het niet laten om de graspollen er toch helemaal uit te trekken, maar ook deze laat ik tegenwoordig op de plek liggen. Het voelt nog een beetje onwennig om paardenbloemen en brandnetels niet meer te bestrijden, maar juist te koesteren. Dat lukt nog lang niet altijd, zeker niet in de rest van onze tuin!
Karton
Het was de bedoeling om alles zo goed te bedekken met karton, dat al het gras en onkruid zou worden verstikt. De overlap tussen 2 stukken karton moet ongeveer 30 cm zijn, anders "kruipt het onkruid toch waar het niet gaan kan". Natuurlijk is het karton leggen niet overal even goed gebeurd. Een handvat of scheurtje in het karton is al genoeg voor de plantjes om het licht op te zoeken. Wat een overlevings- en voortplantingsdrang hebben die planten toch! Net als het bodemleven trouwens. Voor het overgrote deel werkt het "sheetmulchen" tot nu toe fantastisch!
De bodem
Het uitplanten van de pompoenplanten is gelijk een mooie kans om de bodem (lees het bodemleven) eens goed te bekijken. Het karton is nog steeds karton, zeker nog geen onderdeel van de bodem. Daar onder ben ik heel wat regenwormen tegengekomen, maar nog meer beestjes, waar ik het bestaan niet van kende. Kleine kevertjes, torretjes, wormpjes in heel veel kleuren, soorten en maten. Het is een wereld op zich......en wat een verschil. Op de ene plek lijkt de bodem toch vooral uit dood zand te bestaan, maar op de meeste plekken begint het te lijken op een soort grove potgrond.
Potgrond
Nu ik het toch over potgrond heb, ook dat is absoluut niet duurzaam! Stukken natuur, met een luchtige vruchtbare bodem worden hiervoor afgegraven en verdwijnt dus van de aardbodem. Wij stoppen dat vervolgens weer in potten en gooien het einde van de zomer weer weg in de groene container (als er al aan afvalscheiding wordt gedaan). Alternatieven zijn nog lastig, maar je kunt de oude potgrond hergebruiken voor de structuur en het mengen met compost, waar dan weer voedingsstoffen in zitten. Het mooiste is toch om alle planten gewoon in de volle grond te zetten, daar voelt iedere plant zich het beste thuis.
Pompoenen
Ongeduldig als ik ben als het voorjaar begint, stop ik de pompoenpitten half april in bekertjes potgrond (ik wist toen nog niet beter.....). Achter glas in de zon, zitten er binnen een paar dagen grote bladeren aan. Na een week krijgen ze een groter potje en hoop ik op dezelfde temperaturen als vorig jaar. Helaas is het koud en tijdens de ijsheiligen moeten de potjes in de nacht echt ondergedekt. Ze zijn eigenlijk toe aan een nog groter potje, maar daar komt het niet meer van. Uiteindelijk zien de plantjes die ik 3 weken later heb opgekweekt er veel mooier uit. Daar kan ik weer van leren voor volgend jaar. Geduld is een schone zaak!
(On)kruiden
Het onkruid......uhhhhh, ik bedoel nuttige planten met overlevingsdrang, pluk ik en laat het op de grond liggen. Mulchen heet dat. Ik kan het niet laten om de graspollen er toch helemaal uit te trekken, maar ook deze laat ik tegenwoordig op de plek liggen. Het voelt nog een beetje onwennig om paardenbloemen en brandnetels niet meer te bestrijden, maar juist te koesteren. Dat lukt nog lang niet altijd, zeker niet in de rest van onze tuin!
Reacties
Een reactie posten