NATUURLIJK! zaaien
Nog nooit in mijn leven heb ik zoveel zakjes zaad gekocht in het voorjaar. Ten eerste heb ik er nooit zoveel tijd voor gehad/ genomen. Ten tweede heb ik nog nooit een stuk grond van 10x20 meter zelf ontworpen en ingericht. Niet alleen de zaadjes die ik heb gekocht hebben zich inmiddels genesteld in het NATUURLIJK! voedselbosje, maar minstens zoveel zaadjes zijn zelf aan komen waaien. Gratis en voor niets, of je ze nu wilt of niet!
Bloeien
Sommige zaadjes die spontaan in het bosje zijn beland werden in het vroege voorjaar al plantjes en staan inmiddels in bloei. Zoals de rucola (de gele bloemetjes op de foto), die waarschijnlijk meeverhuisd is met de aardbeienplantjes uit de moestuin. De viooltjes hebben ook her en der een plekje gevonden. Van beide weet ik, dat ze thuis horen in het voedselbosje en ik geef ze dan ook mooi de ruimte. Ze zullen zich vanzelf weer uitzaaien en nemen dan ieder jaar weer een ander plekje in. De eerst ruculablaadjes hebben we inmiddels al achter de kiezen. Verser kan niet!
Gras en (on)kruid
Naast de rucula en viooltjes zijn er nog veeeeeeeel meer plantjes die spontaan opkomen. Ik (her)ken inmiddels best veel planten, maar van minstens de helft weet ik niet wat het is. Ik neem me voor om alle grassen (dat zijn best veel soorten) er uit te trekken. Verder verwijder ik de (on)kruiden die andere planten in de weg zitten. De andere (on)kruiden laat ik groeien en kijk wel wat het wordt. Wel een rommeltje, maar het bedekt mooi de bodem tegen uitdrogen en vormt uiteindelijk weer mest voor de struiken.
Paden
De graspaden zijn ingezaaid en kleuren groen (hier mag het gras wel groeien en wordt het ook gemaaid). De bovenlaag is net poeder en een halve dag na het sproeien heeft de zon samen met de wind het water al weer verdampt. Het moet nog blijken of het pappen en nathouden echt een mooi graspaadje oplevert. Naast het paadje heb ik veel verschillende kruiden gezaaid. Sommige zaden hebben 2-4 weken nodig om te ontkiemen, dus het enige wat nu rest is wachten....
Mulchen
Wat hoort bij het onderhoud van een voedselbosje is "mulchen" (het afhalen van de blaadjes van (on)kruid en dat op de bodem leggen). Je bedekt de bodem dan met organisch materiaal en de grond wordt rijk aan humus. Humus werkt als een soort van spons en kan veel water vasthouden. Een eigenschap die met de droogte van de afgelopen drie jaren goed uitkomt! Er wordt niet geschoffeld, want dat verstoord het bodemleven. Het bodemleven zorgt er juist voor dat het plantenafval wordt omgezet in humus, die moeten we dus koesteren!
Elkaar helpen
Het leven in het voedselbosje is zo gek nog niet. Voor allen een fijne plek, waar je je thuis voelt. Met planten en dieren om je heen die jou helpen, maar jij bent zelf ook nuttig voor hen. Daar houd je het dan wel een paar jaar vol, daar wil je nooit meer weg!
Bloeien
Sommige zaadjes die spontaan in het bosje zijn beland werden in het vroege voorjaar al plantjes en staan inmiddels in bloei. Zoals de rucola (de gele bloemetjes op de foto), die waarschijnlijk meeverhuisd is met de aardbeienplantjes uit de moestuin. De viooltjes hebben ook her en der een plekje gevonden. Van beide weet ik, dat ze thuis horen in het voedselbosje en ik geef ze dan ook mooi de ruimte. Ze zullen zich vanzelf weer uitzaaien en nemen dan ieder jaar weer een ander plekje in. De eerst ruculablaadjes hebben we inmiddels al achter de kiezen. Verser kan niet!
Gras en (on)kruid
Naast de rucula en viooltjes zijn er nog veeeeeeeel meer plantjes die spontaan opkomen. Ik (her)ken inmiddels best veel planten, maar van minstens de helft weet ik niet wat het is. Ik neem me voor om alle grassen (dat zijn best veel soorten) er uit te trekken. Verder verwijder ik de (on)kruiden die andere planten in de weg zitten. De andere (on)kruiden laat ik groeien en kijk wel wat het wordt. Wel een rommeltje, maar het bedekt mooi de bodem tegen uitdrogen en vormt uiteindelijk weer mest voor de struiken.
Paden
De graspaden zijn ingezaaid en kleuren groen (hier mag het gras wel groeien en wordt het ook gemaaid). De bovenlaag is net poeder en een halve dag na het sproeien heeft de zon samen met de wind het water al weer verdampt. Het moet nog blijken of het pappen en nathouden echt een mooi graspaadje oplevert. Naast het paadje heb ik veel verschillende kruiden gezaaid. Sommige zaden hebben 2-4 weken nodig om te ontkiemen, dus het enige wat nu rest is wachten....
Mulchen
Wat hoort bij het onderhoud van een voedselbosje is "mulchen" (het afhalen van de blaadjes van (on)kruid en dat op de bodem leggen). Je bedekt de bodem dan met organisch materiaal en de grond wordt rijk aan humus. Humus werkt als een soort van spons en kan veel water vasthouden. Een eigenschap die met de droogte van de afgelopen drie jaren goed uitkomt! Er wordt niet geschoffeld, want dat verstoord het bodemleven. Het bodemleven zorgt er juist voor dat het plantenafval wordt omgezet in humus, die moeten we dus koesteren!
Elkaar helpen
Het leven in het voedselbosje is zo gek nog niet. Voor allen een fijne plek, waar je je thuis voelt. Met planten en dieren om je heen die jou helpen, maar jij bent zelf ook nuttig voor hen. Daar houd je het dan wel een paar jaar vol, daar wil je nooit meer weg!
Reacties
Een reactie posten